Kraina Mgieł

Listen, Mother Earth is calling,

From forests, desolate and old

Strange whispers from a time forgotten

From realms amaranthine

Behold, the secret path awaits you

The passage, only seen by a few

Enter without fear, beloved one of the Earth

And return to where you belong

Mapa Zapomnianego Królestwa

1. Jaskinie

2. Piaskowe Równiny

3. Puszcza Meorgen

4. Błędna Polana

5. Mokradła

6. Las Wyklętych

7. Jezioro

8. Krąg Władzy

9. Rzeka Varhoka

10. Wzgórza

11. Wodospad Vanharra

12. Przeklęte Góry

Jaskinie

Wlot do jaskini jest niewielki, ukryty za zwieszającymi się ze skały mszakami i porostami, jednak dalej, krótki korytarz prowadzący w głąb ziemi przeradza się w rozległą komnatę, składającą się z wielu półek skalnych - jest to miejsce zebrań i schronienie w mroźne, Od głównej jaskini rozchodzą się liczne korytarze, prowadzące do mniejszych komór i jam, gdzie mieszkańcy Królestwa mogą znaleźć swój kąt do spania, gospodarując je i wystrajając wedle własnego życzenia. Do kompleksu jaskiń prowadzi wiele ukrytych wejść, z czego większość nie zostało jeszcze odkrytych,a prawdopodobnie w dalszej części korytarzy biegnie podziemna rzeka. Ciemności groty rozpraszane są przez mgliste smugi światła, wpadające przez małe jamy i otwory w powierzchni runa leśnego. Główna jaskinia, zwana też niekiedy Aulą, wychodzi na otwartą przestrzeń, polanę porośniętą zielonymi trawami. Można tu też znaleźć inne wloty, prowadzące do jaskiń, a także mniejsze nory ziemne. Za polaną przebiega nurt Varhoki, skąd zwierzęta mogą czerpać wodę, a między drzewami prześwituje widok, rozpościerający się na rozległe połacie równin.

Piaskowe Równiny

Rozległe połacie płaskiego terenu, w większości pokrytego suchymi piaskami., gdzieniegdzie tylko wyrastają wyżłobione przez wiatr skały oraz pozostałości po ruinach dawnych cywilizacji. Na obrzeżach, szczególnie w pobliżu doliny rzeki, piaski przeradzają się w pola wysokich traw, na których żerują stada kopytnych zwierząt. Na równinach nie żyje wiele zwierząt, jednak te, którym udało się przetrwać w tych trudnych warunkach są naprawdę niezwykłe i trudno by ich szukać gdziekolwiek indziej na świecie.  W ciągu dnia panują tu wysokie temperatury, ziemia i suche powietrze nagrzewa się od słońca. Nocą zaś następuję drastyczne ochłodzenie, a zmiany te powodują powstawanie gęstych mgieł. Występują tu także liczne i niebezpieczne burze piaskowe, a codziennością są grasujące po równinach wiatry oraz wichury.

Puszcza Meorgen

Rozległa puszcza sprawia wrażenie ponurej i mrocznej. Ogromne pnie drzew wyrastają ponad ziemię na pnących się kolumnach korzeni, a między nimi walają się olbrzymie głazy. Wiele terenów przemienia się w mokradła i grzęzawiska, gdzie nieostrożni wędrowcy łatwo mogą stracić życie, zbaczając z wąskich ścieżek. Bujna roślinność oraz gęsta mgła sprawiają, że w puszczy zdaje się być duszno. Przez sklepienie stworzone z koron drzew prześwieca się miękkie światło, rzucając gdzieniegdzie jaśniejsze plamy. W całej puszczy, jak i na bagnach spotkać można charakterystyczne niebieskie kwiaty, rosnące w w gęstych kępach.

Nie jest łatwo poruszać się pośród gąszczu jeśli nie zna się sekretnych przejść, które prowadzą między potężnymi korzeniami, wystającymi wysoko ponad ziemię, w przesmykach pod zwalonymi głazami, wąskimi kotlinami, a także wyżej, po pniach i gałęziach ogromnych drzew. Puszczę porastają liczne mchy i porosty, lęgnąc się zarówno na zmurszałej powierzchni kory, jak i na zimnych skałach, które rozsiane są losowo na ziemi i korzeniach. Wiele z nich pokrywają tajemnicze znaki w starożytnych językach.

Puszcza zdaje się być cicha i opuszczona, jednak jeśliby się wsłuchać, wyłapie się ciche dźwięki o przeróżnym brzmieniu i mocy. Szelest liści, delikatne uderzenia kropel wody, lekkie stukanie, trel ptaków, skrobanie, a nawet chrobotanie. Odgłosy życia. Bowiem skrywają się tu niezliczone stworzenia, czyniąc to nieprzystępne miejsce swym domem.  W powietrzu unoszą się leniwie pyłki i zarodniki, mieniąc się perliście, gdy padną na nią mgliste promienie światła. Kołujące owady emanują własnym światłem, wabiąc przyszłe ofiary. W licznych jamach i dziuplach mają schronienie przeróżne zwierzęta, drobne gryzonie i ptaki, a także większe drapieżniki. Znajdą się tu typowe gatunki, jak jelenie i dziki, spotkać można jednak też rzadkie okazy, jak choćby gryfoniki - mniejsi kuzyni gryfów, a gdzieś w najgłębszych odmętach puszczy swą pieczarę ma krwiożercza mantykora.

Błędna Polana

Jedna z nadziemnych ścieżek prowadzi ku miejscu zwanym Błędną Polaną - jest to miejsce spotkań mieszkańców Królestwa. Idąc wzdłuż szerokiej odnogi, wysłanej ciemnozielonym mchem, dojdzie się do płytkiej niecki, znajdującej się wgłębi dwóch, splątanych ze sobą w miłosnym uścisku szerokich pni drzew. Na gładkiej, kolistej powierzchni jest dość przestrzeni by mogła się zebrać duża grupa stworzeń.

Bagna

Większość terenów Puszczy Meorgen to tereny podmokłe, które w północnym jej krańcu przeradzają się w tchnące stęchlizną mokradła. Z mętnej toni wodnej wyrastają szkielety martwych drzew. Opary wydostające się ponad powierzchnię, nadają terenom upiornego wejżenia.

Las Wyklętych

Trudno powiązać nazwę z miejscem, jeśli nie zna się jego historii, bowiem ten niewielki zagajnik bogaty jest w przeróżnego rodzaju kwiecie, pnące się ku niebu smukłe drzewa i zieloną roślinność. Między gałęziami skaczą drobne ptaki, a ich trele roznoszą się dźwięcznie wśród listowia. Dopełnia je piękna, delikatna melodia, która zdaje się dobiegać zewsząd - to gra nyksa, mieszkająca w tutejszym jeziorku. Jest to pogodne stworzenie o łagodnym usposobieniu. Jej zamiłowaniem jest muzyka, dlatego często tworzy budowane z trawy i trzciny instrumenty, z których wydobywa niezwykłe melodie. Wędrowcy winni jednak się wystrzegać pochopnego wkraczania do tego lasu, jeśli nie chcą ryzykować życia. Wyklęte dusze tułające się na jego pograniczach zechcą unicestwić każdego intruza, niezależnie od jego zamiarów.

Krąg Władzy

W Lesie Wyklętych znajduje się przesycone starożytną magią miejsce, gdzie wstęp mają jedynie nieliczni. Niewielka polana pokryta dywanem puszystego mchu i zielonej trawy, wśród której pionowo z gleby wyrastają głazy z wyrytymi magicznymi symbolami. Znajduje się ona w niewielkiej kotlince, ku której prowadzi jedynie wąska ścieżka, ciągnąca się wzdłuż niewielkiego strumienia. Jej lokalizację znają wyłącznie członkowie Starszyzny - odbywają się tu ich zebrania i narady.

Dolina rzeki Varhoki

Rzeka ma swe źródła u podnóży Przeklętych Gór, a jej bieg ciągnie się przez całą Krainę Mgieł. Jej serpentyny prowadzą przez skaliste wzgórza, by następnie zanurzyć się w mrokach Puszczy Meorgen. Rozgałęzia się tuż przed Lasem Wyklętych, obiegając go z dwóch stron. Rzeka biegnie wzdłuż ciemnej i wilgotnej doliny, a jej nurt w miarę zagłębiania się między drzewa taje się coraz spokojniejszy. W wielu miejscach leżą wystające głazy oraz powalone pnie drzew, po których można swobodnie przejść, w miarę obniżania się terenu powstają liczne małe wodospady i kaskady. Dolina wraz z rzeką jest miejscem życia wielu zwierząt, między innymi ryb, płazów, skorupiaków oraz licznego ptactwa. Jest także wodopojem dla leśnych stworzeń oraz antylop, żyjących na równinach i wzgórzach.

Wzgórza

…

Wodospad Vanharra

...

Przeklęte Góry

Na wschodzie Krainy Mgieł znajduje się potężny masyw górski. Strome szczyty pną się w przestworza, górując nad terenami Królestwa. Choć uznaje się je wciąż za tereny stada, w praktyce niewiele stworzeń tam zagląda. Zapewniają jednak doskonałą barierę przed potencjalnymi atakami. Są to niezbadane rejony, które nie bez powodu noszą złowróżbną nazwę - żaden śmiałek, który ośmielił się wkroczyć między te skaliste olbrzymy nie powrócił w jednym kawałku. Niewiele na ten temat wiadomo, po Królestwie krążą jedynie legendy o Ciemnych Mocach, które goszczą w górskim paśmie.

Szkarłatna Przełęcz

Na północno-zachodnim krańcu Królestwa rozlewają się mokradła. Wychodzą daleko, poza granice, kończąc się u podnóży skalistego pasma gór.